Terwijl de optimistischere landgenoot ze dit jaar misschien louter had gezien als verlengstuk voor de euforie om een gewonnen WK voetbal (op het moment dat dit geschreven wordt, zijn we, met onze Duivels na 1 wedstrijd als leider in groep H, alleszins nog op de juiste koers) en terwijl zijn minder overmoedige medemens er een rouwperiode van had willen gaan maken om een miezerige tweede plaats te vergeten, zijn de Gentse Feesten voor de échte Strop als vanouds veruit het belangrijkste evenement van de zomer.

Als voetbal al een feest is, dan zijn de Feesten het des te meer: bij ons geen bestuur van dubieus allooi, maar een feest georganiseerd door het volk en voor het volk, dat daarenboven elk jaar plaatsvindt, en waarvoor de enige kwalificatie is, naar onze fiere stede af te zakken. Alwaar het nationalisme van een wereldkampioenschap dan wordt vervangen door hooguit een Gents meerwaardigheidsgevoel ten opzichte van Bruggeling en Antwerpenaar, dat echter snel wordt vergeten bij het besef dat om tien uur ’s ochtends na sloten bier en zeven irish coffee op de Vlasmarkt iedereen er even belabberd uitziet.

Nee, hun vooraanstaande plaats in het leven en vooral het hart van de Gentenaar hebben de Feesten zich nauwelijks gestolen. Café Trollekelder is naar aloude traditie even prominent aanwezig in het hart van de Gentse Feesten om duizenden feestgangers de dorst te lessen met de bovengenoemde sloten bier, in wel 20 verschillende soorten en vanaf heden zelfs tot 5u (!) ’s ochtends.

En voor wie het rustiger aan wil doen: ik heb me laten vertellen dat er ook nog Cultureels te beleven valt…

Frederick Potgieter