De Gentsche Fieste komen eraan. Ik maak ze al zo’n 33 jaar mee. Toen weliswaar nog enkel bij Sint-Jacobs tussen 19u en middernacht. Duvel was dé drank en werd geserveerd in glazen die iedereen braafjes naar de toog terugbracht. Er traden Afrikaanse muzikanten op –du jamais vu- en wij stonden op de stoelen mee te deinen met de meeslepende percussie.

De Feesten zijn intussen groot en divers geworden. Iedereen komt er aan zijn trekken. De oorspronkelijke kern blijft echter wel dezelfde: feesten, genieten, zijn roes uitslapen thuis of op straat en vele bekende en onbekende mensen ontmoeten. Veel smaakt, voelt en ruikt na die 33 jaar nog altijd typisch Gents. Elk jaar brengt het een massa volk op de baan. En de incidenten zijn verwaarloosbaar. Typisch Gent: rebels, maar toch verdraagzaam.

Een dikke merci aan Walter De Buck om nieuw leven te hebben gegeven aan die tiendaagse. Vzw leefbaarheidskader, een kleine groep ontstemden over geluidoverlast, mag zeggen wat het wil. Binnen de mogelijkheden wordt er over de Feesten gewaakt. Zoals Walter zei over die actiegroep: “Het zijn chicaneurs. Nuuit nie goe.”

Walter, op 13 juli word je 79. Je zei op de radio dat je vergeten bent wanneer je juist de Feesten terug opstartte. Alvast lang geleden! En nu zal je terug op het podium staan. Om onder meer de politiek geëngageerde volkszanger Karel Waeri in je liederen te gedenken. Aan wie je al een zuil toewijdde op het Sint-Jacobsplein. Den Gentschen Béranger, zoals zijn bijnaam luidt. Walter, je hebt veel verdiensten en hebt ontzettend veel gedaan. Nogmaals mijn oprechte dank.

Belleman, laat de klepel klinken! En wens aan ieder luid en duidelijk “Een goeie Gentsche Fieste!” Ja, zelfs ook aan die chicaneurs.

Door Pierre Stepman